SKAKANKA

Nie bez powodu skakanka jest jednym z najczęściej wybieranych form zabawy jako element dziecięcego wyposażenia.Od wyobraźni dziecka, który jest posiadaczem skakanki zależy, w jaki sposób będzie ona wykorzystywana – do zabawy indywidualnej czy też wspólnej i jaką formę przybierze forma zabawy z jej udziałem.

W folklorze dziecięcym, skakanki najczęściej służyły do wspólnej zabawy – uczestnicy gry, wiązali wszystkie dostępne materiały razem, w celu stworzenia długiego sznura...z prania ! Kiedy sznur był już gotowy, można było zacząć zabawę. Aby jednak mogła ona zostać zrealizowana, konieczne było wyznaczenie z grupy uczestników zabawy dwóch osób, które stanęliby na obu końcach sznura i kręcili liną dla pozostałych uczestników. Oprócz zwykłego skakania obunóż przez sznur, dzieci chętnie próbowały swoich sił skacząc na jednej nodze – prawej, lewej bądź zamiennie, krzyżakiem, do tyłu lub do przodu.

W ramach uatrakcyjnienia zabawy lub podniesienia poziomu jej trudności, dzieci doskakiwały do skaczących już osób bądź pustego, kręcącego sznura. Osobie, której nie udało się przeskoczyć kręcącej się liny – odpada z gry, zmieniając osobę, która kręciła liną. Zasady do gry w skakankę można wymyślać na bieżąco, w zależności od tego ile osób ma brać udział w zabawie oraz jak długa jest skakanka.