Opis

Zabawa w piwko – bo tak też nazywano tę grę, to zabawa dla dzieci, której głównym celem jest zdobycie jak największego terytorium. Zacznijmy jednak od początku. Aby gra mogła zostać zrealizowana potrzeba co najmniej czterech uczestników.

W pierwszej kolejności, uczestnicy zabawy rysują na ziemi wielkie koło, dzieląc je następnie na równe części – ilość części powinna odpowiadać ilości graczy tak, aby każdy z uczestników posiadał ‘’swoje pole’’. Warto zatem pamiętać, że ilość uczestników oraz rozmiar okręgu powinny być dostosowane w taki sposób, aby rozmiar przydzielonych pól pozwalał uczestnikom na stanie obunóż we własnym polu. Promienie pola będą granicami państw.

Każdy z uczestników otrzymuje kawałek pola, a następnie wybiera nazwę kraju wpisując ją w swoje pole. Kiedy wszyscy uczestnicy są gotowi do rozpoczęcia zabawy, w drodze wyliczanki wybierana jest osoba, która rozpocznie grę. Wybrana osoba stoi w kole trzymając w ręku patyk i mówi głośno następujące słowa: ,,piwko przeciwko, piwko przeciwko, wywołuję wojnę, wywołuje wojnę przeciwko...’’ – wybiera nazwę państwa spośród graczy np. Hiszpania i wyrzuca patyk jak najdalej od siebie, a następnie ucieka w przeciwnym kierunku. Wszyscy uczestnicy rozbiegają się.

Osoba, której państwo zostało wywołane podczas wyliczanki biegnie po patyk, a kiedy już go znajdzie, musi go nadepnąć i krzyknąć : STOP! – na ten krzyk, wszyscy uczestnicy muszą się zatrzymać.

Następnie uczestnik wywołany do wojny (w tym przypadku Hiszpania) spośród dostępnych w grze państw wybiera to, któremu chce wywołać wojnę mówiąc: ,,Wywołuję wojnę przeciwko...’’ – na końcu dodając nazwę państwa np. Chinom. W kolejnym kroku musi on ocenić swoją odległość od wybranego przeciwnika, aby znaleźć się jak najbliżej i dotknąć go patykiem. Odległość wyznaczają kroki:

  • Słoniowe (jak największe kroki),
  • Normalne,
  • Parasolki (obrót wokół własnej osi),
  • Stópki (przekładanie pięty prawej stopy do czubka palców lewej i tak na przemian).

Uczestnik, który trzyma patyk (w tym przypadku Hiszpania), musi głośno podać ile i jakich kroków wykona (np. 5 słoniowych, 4 parasolki i 2 normalne), a następnie zgodnie z tym co powiedział zaczyna kierować się w stronę przeciwnika.

Pozostali uczestnicy zabawy bacznie obserwują działania uczestnika, sprawdzając tym samym czy nie oszukuje i czy wykonuje liczbę kroków zgodną z tym co powiedział.

Po wykonaniu wszystkich kroków zatrzymuje się i sprawdza czy z odległości w której się znajduje jest w stanie dotknąć przeciwnika patykiem. Jeśli mu się to uda, może on zabrać część jego terytorium. W przypadku niepowodzenia, to przeciwnik zyskuje jego część terytorium.

Jak zabrać terytorium? Stojąc obunóż na swoim polu, wychylamy się maksymalnie i za pomocą patyka, kulistym ruchem rysujemy nowe granice swojego państwa. Kolejną rundę rozpoczyna osoba, której ‘’zabrano’’ część terytorium. Osoby, którym zabrane zostanie całe terytorium odpadają z gry. Wygrywa zatem osoba, której pole jest największe.

Wspomnienia

No my rzucali się. Najpierw się rysowało od 1 do 6 na przykład. Jakieś przeszkody, woda była. Trzeba było przeskakiwać, i się rzucało kamieniem, każdy miał swój kamień. I my rzucali. I potem do dalej to musiałach przeskoczyć jak najdalej. I powracać, z powrotem.